Bizim atmaya kıyamadığımız anılarımız var” sözü ile başladıkları gösterilerinde, yıllarca biriktirdikleri anıları albümlerden çıkarıp seyircilerine emanet ediyorlar. Doğdukları günden bu zamana kadar başlarından geçen acı – tatlı bütün anıları seyircileri ile paylaşıyorlar.
Sosyal medyada eski fotoğraflar, videolar ve bunları anlatan anılar #tbt etiketi altında diğer kullanıcılara sunulmaya başlandı. Süheyl ve Behzat Uygur bu duruma kendilerine özgü bir şekilde yaklaşmışlar ve #HGG etiketini kullanmaya başlamışlar. Ve #HGG – Hey Gidi Günler buradan ortaya çıkmış.
Bu gösteride ayrıca anılar haricinde şarkılar da var. Şarkıları seslendiren müzisyen ve bir solist var. Çünkü her şarkının bir anısı, her anının da bir şarkısı var. Bu şarkıları seyirciler ile seslendiriyorlar.
Seyirci ile interaktif bir şekilde gerçekleşen bu gösterinin en güzel bölümü ise seyircinin kendi anısını anlattığı bölüm. Bu bölümün adı “Atıyorum”. “Atıyorum” Seyircilerden bir ünlü ile ilgili anısını anlatmasını istedikleri kısım. Burada eğer seyircinin bir ünlü ile anısı yoksa ona atabilmesi için ünlü isimleri ve hikâyeyi Süheyl ve Behzat Uygur veriyor ve bu ünlüler ile ilgili bir anısı varmış gibi atmasını istiyorlar.
1969 yılından itibaren geleneksel hale gelen, Nejat Uygur Tiyatrosu ile birlikte gerçekleştirilen İzmir Fuar günlerine dair anılarda bu gösterinin içinde. 70’ler, 80’ler ve o dönemlere dair İzmir anıları ile nostaljik bir yolculuk gibi. Özellikle Uygur ailesi için İzmir’in ayrı bir yeri var ve anıların birçoğu İzmir’de.
Katkılarıyla
